ស្ត្រីនិងកុមារអ៊ុយក្រែនបានស្វែងរកការជ្រកកោនក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល ដែលឥឡូវនេះកំពុងតស៊ូដើម្បីគេចពីសង្រ្គាមជាមួយក្រុមហាម៉ាស់
ប្រជាជនអ៊ុយក្រែនជាច្រើនដែលបានមកអ៊ីស្រាអែលបន្ទាប់ពីសង្គ្រាមរុស្ស៊ី-អ៊ុយក្រែនបានផ្ទុះឡើងកាលពីដើមឆ្នាំមុនបានត្រឡប់ទៅប្រទេសវិញដោយសារតែជម្លោះមួយផ្សេងទៀតនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។នៅពេលដែលសង្រ្គាមរវាងរុស្ស៊ីនិងអ៊ុយក្រែនបានផ្ទុះឡើងនៅចុងខែកុម្ភៈឆ្នាំ២០២២ប្រជាជនមួយចំនួនបានជ្រើសរើសទៅជ្រកកោននៅអ៊ីស្រាអែល។ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ មនុស្សទាំងនេះត្រូវត្រឡប់ទៅអ៊ុយក្រែនវិញពីព្រោះកន្លែងដែលពួកគេបានជ្រកកោនកំពុងឆ្លងកាត់សង្រ្គាមមួយផ្សេងទៀត។នេះបើយោងតាមទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មាន AFP ។អាជ្ញាធរក្រុងគៀវបាននិយាយថា ជនជាតិអ៊ុយក្រែនប្រហែល៤,០០០នាក់បានចាកចេញពីអ៊ីស្រាអែល ចាប់តាំងពីជម្លោះអ៊ីស្រាអែលនិងក្រុមហាម៉ាស់បានផ្ទុះឡើងនៅដើមខែតុលា។បើខ្ញុំស្លាប់ ខ្ញុំស្លាប់នៅស្រុកកំណើតអ្នកស្រី Tetiana Kocheva (អាយុ ៣៩ ឆ្នាំ) បានចាកចេញពីទីក្រុង Kharkov ភាគឦសានប្រទេសអ៊ុយក្រែន បន្ទាប់ពីសង្រ្គាមរុស្ស៊ី-អ៊ុយក្រែនបានផ្ទុះឡើងកាលពីដើមឆ្នាំមុន ហើយបានទៅជ្រកកោននៅតំបន់ឆ្នេរនៃទីក្រុង Ashkelon ភាគខាងត្បូងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។ដោយសារតែប្តីរបស់ Kocheva ធ្លាប់ធ្វើការនៅអ៊ីស្រាអែលនាងបាននាំកូន៣នាក់របស់នាងទៅអ៊ីស្រាអែល ដើម្បីជៀសវាងការប្រយុទ្ធគ្នា។មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយសន្តិភាព អង្គការអ៊ីស្លាមហាម៉ាស់បានវាយប្រហារអ៊ីស្រាអែលភ្លាមៗនៅថ្ងៃទី៧ តុលា ដោយបានសម្លាប់មនុស្សជាច្រើន។ហើយដូចជនភៀសខ្លួនអ៊ុយក្រែនរាប់ពាន់នាក់ផ្សេងទៀត អ្នកស្រី Kocheva ត្រូវជម្លៀសជាលើកទី២។
អ្នកស្រី Kocheva បានប្រាប់ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន AFPថា “ប្រសិនបើខ្ញុំស្លាប់ យ៉ាងហោចណាស់ខ្ញុំនឹងស្លាប់នៅស្រុកកំណើតរបស់ខ្ញុំ”។

ដោយរៀបរាប់ពីដំណើររបស់នាងទៅកាន់ប្រទេសអ៊ីស្រាអែល អ្នកស្រី Kochevaបាននិយាយថាគ្រួសាររបស់នាងបានជ្រកកោននៅក្នុងបន្ទប់ក្រោមដីក្នុងទីក្រុង Kharkov ក្នុងអំឡុងពេល១០ថ្ងៃដំបូងនៃការប្រយុទ្ធគ្នា។ ៥ខែក្រោយមកនាងនិងគ្រួសាររបស់នាងបានសម្រេចចិត្តចាកចេញពីស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេទៅកាន់ទីក្រុង Ashkelon ដែលមានចម្ងាយប្រហែល 10km ពីហ្គាហ្សាស្រ្ទីបដើម្បីចាប់ផ្តើមជីវិតថ្មី។អ្នកស្រី Kocheva បាននិយាយថា “ដៃរបស់ខ្ញុំញ័រហើយអារម្មណ៍នៅពេលនោះ គឺដូចជារបៀបដែលអ្វីៗបានចាប់ផ្តើមនៅក្នុងស្រុកកំណើតរបស់ខ្ញុំ” ។អ្នកស្រី Kocheva រំលឹកថានៅក្នុងជម្រកតែមួយ។ប៉ុន្តែនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល នាងបានឮសំឡេងស៊ីរ៉ែននិងសំឡេងកាំភ្លើងបន្លឺឡើងជាបន្តបន្ទាប់។ នៅពេលនោះ នាងដឹងថានាងត្រូវតែចាកចេញពីប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។
អ្នកស្រី Kocheva បាននិយាយថា “ខ្ញុំភ័យខ្លាច ហើយដឹងថាខ្ញុំត្រូវត្រឡប់ទៅប្រទេសវិញ”។គ្រួសាររបស់នាងត្រូវបានជម្លៀសទៅកាន់តំបន់កណ្តាលនៃប្រទេសអ៊ីស្រាអែលហើយបានស្នាក់នៅទីនោះពីរបីថ្ងៃ មុនពេលត្រឡប់ទៅទីក្រុង Kharkiv វិញ។ការប្រយុទ្ធនៅតែគ្របដណ្តប់ទីក្រុង Kharkov ស៊ីរ៉ែននៅតែជាសំឡេងដែលធ្លាប់ស្គាល់នៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សនៅក្នុងទីក្រុងនេះ។«នេះជាស្រុកកំណើតរបស់ខ្ញុំ ប្រទេសរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនដឹងថាត្រូវពិពណ៌នាបែបណាទេ។ប៉ុន្តែខ្ញុំគ្រាន់តែមានអារម្មណ៍សប្បាយចិត្ត»។អ្នកស្រីKharkovមានអារម្មណ៍ធូរស្រាលជាងពេលត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ ទោះបីជាស្រុកកំណើតរបស់ខ្ញុំនៅតែត្រូវគ្រាប់គ្រាប់បែក និងគ្រាប់កាំភ្លើងជាច្រើនគ្រាប់ក៏ដោយ។
“គៀវមានសន្តិភាពជាងអ៊ីស្រាអែល” ដូចម្តាយដទៃទៀតដែរOksana Sokolovska (អាយុ៣៩ឆ្នាំ) បានយកកូន៣នាក់របស់នាងហើយចាកចេញពីរដ្ឋធានីគៀវនៅពេលដែលការប្រយុទ្ធគ្នាបានផ្ទុះឡើង។ស្ត្រីរូបនេះបានជ្រើសរើសអ៊ីស្រាអែលព្រោះនាងគិតថាអ៊ីស្រាអែលជាប្រទេសមានសុវត្ថិភាពបំផុតក្នុងពិភពលោក។ នាង និងកូនៗរបស់នាងបានស្នាក់នៅបណ្ដោះអាសន្ននៅទីក្រុង Rishon LeTsiyon (ឬ Rishon LeZiyon) ក្បែរទីក្រុង Tel Aviv គ្រប់ពេលទាំងអស់។ប៉ុន្តែបន្ទាប់មកដូចជនភៀសខ្លួនអ៊ុយក្រែនជាច្រើនទៀតដែរ អ្នកស្រី Sokolovska បានយកកូនរបស់នាងត្រឡប់ទៅ គៀវដោយសារតែជម្លោះមួយផ្សេងទៀតបានផ្ទុះឡើងនៅកន្លែងដែលនាងជាជនភៀសខ្លួន។“ស្ថានភាពបច្ចុប្បន្ននៅទីក្រុងគៀវមានសន្តិភាពជាងនៅអ៊ីស្រាអែលទៅទៀត។ នោះក៏ជាហេតុផលតែមួយគត់ដែលខ្ញុំបានត្រឡប់មកផ្ទះវិញ»៕
